Στο σκοτεινό δωμάτιο σέρνω τα πόδια μου

Το σώμα μου ντυμενο τα ρούχα της εγκατάλειψης

Θα βγω

Στον τοίχο μια φωνή γελάει

Δαιμονισμένη ψάχνω

Η φωνή τρέχει και τα πόδια της γελούν

Σκάβω, ματώνω, γονατίζω, πονάω

Καθρέφτης ο τοίχος κι εγώ όρθια μπροστά μου

Σηκώνω το κεφάλι και βλέπω μέσα μου

Κλαίω

Γκρίζα δάκρυα